Beijing

Beijing 2008 Olympic Games - One world, one dream.

Het afgelopen semester heb ik een kleine obsessie ontwikkeld voor het grootste evenement ter wereld, en dan vooral het eerstkomende. Beijing is niet zoals Athene, alles is op tijd klaar - daar hoeven geen zorgen over gemaakt worden. Het heeft wel een negatieve kant: veel hutongs (oude deel van de stad) gaan tegen de vlakte en gigantische bouwwerken a la Shanghai zie je nu overal (was nog niet zo tijdens mijn eerste bezoek in 2002).

Toch moest ik naar Beijing om dit half jaar China een beetje officieel af te sluiten. Toevallig gingen twee van mijn Franse vrienden voor een prikkie met een Chinese tourgroep mee en heb ik me daar bij aangesloten. Vlucht vanaf Hong Kong en een viersterren hotel....prima! Ook een gids die Engels sprak, o nee toch niet.

Met de bus werden we overal een beetje heengetourd en 's avonds werden wij bij een van de uitgaansstraatjes gedropt. Carin was ook in Beijing met haar vriend, dus dit was een mooi lang afscheidsweekend met veel voetbal. De eerste dag het Zomerpaleis en de Verboden Stad bezocht, de tweede dag alleen op pad. De groep ging naar de Muur, maar volgens Mao ben ik al een man (google gerust even) dus dat heb ik aan me voorbij laten gaan.

Een vliegticket geregeld naar Chengdu bij AirChina en met een fiets Beijing rondgecrosst. Zo gaaf om daar een beetje over het Tiananmen Square te fietsen. Rond een uurtje of 8 dacht ik laat ik eens een rondje Forbidden City fietsen, bleek ik zo door de eerste twee poorten te kunnen fietsen naar de hoofdingang. Wooow, en geen mens te bekennen (behalve de Chinees die even een foto voor mij maakte)!

Met de twee Fransen Samia en Matthieu heb ik me echt kapot gelachen. Ze zijn beide helemaal gestoord en dat leidde tot menig hilarisch moment. Samia spreekt een (heel) klein woordje Chinees en had me op deze manier bijna aan een rickshaw-driver verkocht, gelukkig kon ik me daar nog net uitredden. Bijna toch nog met een Chinees naar huis, nee hoor mam echt niet haha. Matthieu maakte zich vooral zorgen of hij de goede combinatie aanhad en of het eten wel goed schoon was (en de toiletten....daar kon hij panisch om worden). Het was prachtig om met hen op stap te zijn.

Erg typisch was dat de twee avonden die we met Carin en Andreas hadden afgesproken, beiden keren het gebouw met de betreffende kroeg gewoon niet meer bestond (en dat met een Lonely Planet van 2005!!). Alles tegen de vlakte...zo snel gaat het hier dus.

Inmiddels ben ik alweer terug uit Lhasa. Ik vond het echt lastig om Tibet achter me te laten, een volgende keer dat ik daar heen zal gaan zal heel anders zijn...de Chineze onderdrukking van de Tibetanen is sterk. Evengoed was het een onvergetelijke ervaring! Volgende week meer hierover!

Nu in Hong Kong, over een paar uurtjes Madelon ophalen. Eindelijk! We hebben elkaar 6 maanden niet gezien en ik ben benieuwd wat voor een hip kapsel ze nu weer heeft ;). Op naar Laos!

Nederland, tot over twee en een halve week! Kus Elke